Bir Kadın, Bir Ev, Bir Roman - Wilhelm Genazino (Jaguar Yayınları)

 

"Kahverengi duvar kağıtları, sarı fanus lambalar, dönen turtalar, siyah yün çoraplar, altın rengi pırıltılı balık kafaları hoşuma gitmeye başladı, ama bunların grotesk bir biçimde yan yana olmalarından kaynaklanan o şaşılası huzuru, sıradan birkaç cümlede yakalamayı ilk ağızda başaramamıştım."

"Başımıza gelen şeyler, hakkımızda bir yargı içermez. Bu cümle beni etkilemişti, ama ..... cümlenin güzel mi doğru mu yoksa sadece ilginç mi olduğunu bilemez olmuştum.

.... İçinde, bir taraftan şimdilik kaçışa yer bırakmayan durumumun tanınması vardı; öte yandan cümle şimdiden bu kaçamayışa karşı bir zaferdi. 

" Azıcık daha bekle, seni yazacağım."

"Yazmak, bizi acıyla tanışık kılmak isteyen bir harekettir."

"Metin, her zaman onu yazmış olan  kişinin hayatından daha net olduğu için meydana gelir. Hatta metin herhangi bir okurun hayatından bile daha nettir. Edebiyatın o korkunç daveti de işte bu noktadadır; hayat artık nihayet metni izlemeli, açık seçikliğe dönüşmelidir."

"Her metin yazılışı aracılığıyla yazarına dönüp ona acıyı açıklamak ister, kendi oluşumuna yol açmış olan acıyı."

"Okur da aynı şekilde acıların açıklanıp kendisine sunulmasını ister. Bu yüzden okur, hayranlığı güçlendirir.

... İnsanların, yani var olan en muğlak yaratıkların metin gibi alabildiğine açık seçik bir şey ortaya çıkarmalarına karşı duyulan hayranlığı."